WikiSeda

گریه نمی کنم نه اینکه سنگم

گریه غرورمو بهم می زنه

مرد برای هضم دلتنگیاش

گریه نمی کنه قدم می زنه

گریه نمی کنم نه این که خوبم

نه اینکه دردی نیس نه اینکه شادم

یه اتفاق نصفه نیمه ام که

یهو میون زندگی افتادم

یه ماجرای تلخ ناگزیرم

یه کهکشونم ولی بی ستاره

یه قهوه که هر چی شکر بریزی

بازم همون تلخی ناب و داره

اگه یکی باشه منو بفهمه

براش غرورمو بهم می زنم

گریه که سهله زیر چتر شونش

تا آخر دنیا قدم می زنم