WikiSeda

داری در میری از چی مگه دنیا قفس نیست قفس معلومه از اسمش دیگه فرار نداره چقدر میجنگی بس نیست مگه دنیا قفس نیست اسیر خام زندون بودن افتخار نداره قراره چی بمونه از این شاعر تو یادت از این شاعر که تو خاک دلت مزار نداره من از چشم خودم تا نگاهت ریل چیدم که برگردی ولی دیدم چشات قطار نداره برگرد به دلی که خونته به کسی که هنوز مثل قبل دیوونته چمدونتو پر کن از روزای خوبمون بیا تا هنوز قطار اشک رو گونته صد تا پاییز اومده صد تا زمستون رفته از تو آغوش رگام یه عالمه خون رفته کلی بارون زده که سر زده خیسم کرده از این خونه ساکت کلی مهمون رفته زندگی رو ریل تکرار این دفعه ام شبیه هر بار هر چیزی که سخت به دست آوردم آسون رفته نفسم بودی و رفتی نفست مگه نبودم خیلی وقته که هوا از ریه هامون رفته برگرد به دلی که خونته به کسی که هنوز مثل قبل دیوونته چمدونتو پر کن از روزای خوبمون بیا تا هنوز قطار اشک رو گونته