WikiSeda

یکی بود چند سال تو زندگیم

که من کل دنیامو مدیونشم

کسی که هنوزم دلم پیششه

کسی که هنوزم مثه جونشم

کسی که هنوزم تو تنهاییام

دلم وقتی خیلی براش تنگ شه

میرم پای سازم که دل تنگی هام

با یک شعر غمگین آهنگ شه

زمانی که رو صحنه وایمیسم

زمانی که چشمم تو مردم گُمِ

محالِ نپرسم یه بار از خودم

یعنی امشب اون بین این مردمِ

محالِ نپرسم یه بار از خودم

اونم بی قرارِ من یعنی

کدوم شعرمو زمزمه میکنه

این آهنگمو دوست داره، یعنی؟

زمانی که رو صحنه میرم هنوز

زمانی که پُر میشم از بغض و تب

محالِ روی آخرین صندلی

یکی عینه اونو نبینم یه شب

یکی عینه اونو نبینم یه شب

زمانی که رو صحنه وایمیسم

زمانی که چشمم تو مردم گُمِ

محالِ نپرسم یه بار از خودم

یعنی امشب اون بین این مردمِ

محالِ نپرسم یه بار از خودم

اونم بی قرارِ من یعنی

کدوم شعرمو زمزمه میکنه

این آهنگمو دوست داره، یعنی