آهنگ یو فرم

وقتی هرروزمون خزونه و هرزورمون پوچه

تلاش واسه رها شدن منظورمون کوچه

چشا پر از خونه وقته ترکه خونه

اگه هیشکی نمیمونه یعنی فریب توکار بوده

یعنی مزرعه رو ملخ زده یا باغبونش شومه

چون مقصرم مونثه مرخصه

وقتی قبیلمون غرقه تویه غارت قبلی

باید باوراتو بفهمیو بارو ببندی

شاید بهت بگن که بیگانه پرستی

واست فقط مهم پولِ و میزان ترقی

ولی تو بحث رهایی تو دیوانه تر هستی

بهت یاد میدن از افتاده ها پله بسازی

جا این که دست بگیری تو این قصه بتازی

به این بیرحمیو پستیه سر بسته بنازی

وقتی میفهمی که فریبه و کثیفه بازی

میگی بهتره که بد نشیو بازم ببازیبازی رسید به جایی که منتظر همبازیشه

بازم شدیم یه بازیچه منزجر از فردا میشهتو محدوده ای که جلوه حقیقتا محدوده

اونی که دروغشو بپوشونه محبوبه

اونی که مجبوره، باز بگه مقدوره،

حالا به چشم همه ی آدما مشکوکه؟!

اونم هنرمنده ولی تویه هدف مردوده

واسه ی ادامه ی زندگیشم محکومه

با اینکه افکار اون روبه جلو مشغوله

عَقَبَش تو زندگیش تا آخرش مدخوله

ذهنیت پستیه که قبل رشوه مسئوله

سیاست کثیفی که بعد عشوه مشهوده

چرا وقتی کَندَن ما از همدیگه مرسومه

یکی تیکه ای رو وصل میکنه مشکوکه؟!

حالا یه  مسئله ی بی راه حل مفروضه

مثل یه جادو و جنبل واسه ما مرموزه

حالا که راز همه تو قلب ما محفوظه

یکیمون سکوتشو باطل کنه مشکوکه؟!بازی رسید به جایی که منتظر همبازیشه

بازم شدیم یه بازیچه منزجر از فردا میشهسربالا ولی از زیرِ چاه

نگا بندا ت از دور به ماه

یه صدا میگه چقد دوره راه

که برسی ت تازه کو به ما

مثل کشورمون که یو فرمه

نابغه هاش ولی تو گوده

مثل چوبی که از تو خورده

بشه پایه واسه‌ی همون کلبه

رپ تولدش تو زیرزمین مخفیانه بود

دور از حسادت و خشم همه وحشیانه کور

حالا تو قله ی هنر شده پادشاه سبکا

از زیر زمین رسیده به آسمان و ابرا

وقتی سکوت حاکمه،یعنی زبون قاسره

یعنی خاتمه به دافعه داد دروغ باطله

اولیا ریشه های درختو بعد شاخ و برگشن

ولی من میوه های این درختو آبو طعمشم!28