WikiSeda

باور نکردم جای خالی تو
صد در صد اینجایی همین لحظه
چشمامو میبینی پر از گریه دستم که بدجور داره میلرزه
حتما حواست پیش اشکامه
یادت میفته من چقدر تنهام
حتما صدامو‌میشنوی مادر
فریاد میزنم تو رو میخوام
از من میخوان که منطقی باشم
بی هیچ فکر و هیچ اندیشه
میخوان بهم زوری بفهمونن
مرگ قسمت هر ادمم میشه
بیرون گودنو نمیفهمن
تنها تراز من هیچ تنها نیست
میترسم از این که تموم عمر
یه کوه پشتم بود حالا نیست
من سعی کردم جای خالیتو
با خاطراتت پر کنم مادر
باور کنم رفتی و جا موندم
توی همین احساس ناباور