WikiSeda

 

لافتی الا علی گفتمو بینا شدم

لا سیف الا ذالفقارگفتم ازجا پاشدم

ازدیده گریان من به چشم

یا رب روم من سمت او

مهمان شدم از باب دل

بشکسته این دل چون سبو

با حال زارم‌ زین دیار

ازخانه من گشتم جدا

مهمان شدم در کوی او

مهمان آن شیرخدا

منو دل هردو‌اسیرهردو فقیر

هم درخانه ی تو هم تو امیر

حاجتی نیس به جز دیدن تو

روی بازای صاحب خانه نگیر

آبروبردی زخیبربه دری

مست تو گشته م ای شاه جلی

منو دریاب زدورآمده ام

نام تو نام خداست ای علی

نام تو‌ برلب هر جانداری

توکه بردین خداجاندادی

دست هرکس بگرفتی به کرم

دست من گیرندارم یاری

جان توجان محمد به سلامت برساندی به صبح

آنکه شمشیرکشیدی‌ به صلابت به کفر

تو نکردی ز خدو خشم برآن دشمن دون

تویی همبازی ایتام در آن شهربزرگ

من بیچاره به هردرکه زدم باز نشد

به دل بی کس من هیچ کسی سازنشد

نه توانی ک به پا خیزم و فریاد زنم

نه زبانی و نه چشمی نه پایی نه دستی

دستت بده بردست من

شاه خدا ای بت شکن

از راه دور من آمدم

ازصورتم غم را بزن

چشمم شده تیره و تار

سرداده ام در راه یار

من را ببر به آن حرم

بر من ببخش شاه کرم