WikiSeda

تو قشنگترین کلامی که نشسته روی لبهام
عطر اسم تو گرفته دوباره تموم حرفام
تو خود عشقی و شوری که برات میمیره قلبم
وقتی اسمتو میارم میزنه بارون نم نم
همه دنیایی و دوری واسه من سنگ صبوری
مگه میشه کم بیارم وقتی با من جور جوری
تویی معبودم با تو مجنونم مثه دیوونه ها عاشقت شدم جونم
تویی آرامش عشقت آسایش بی تو دنیارم بهم بدن نمیخامش
یه عمره تو زندگی از تو نفس میکشم
برای دوس داشتنت از همه دست میکشم
حتی تو بدترین حال با تو در آرامشم
هرجا باشم اسم تو روی لبای منه خدا خدا گفتنات
ورد زبون منه دلم برای عشقت به هر دری میزنه