WikiSeda

خلاصم کن از این بغضم تو تنها راه تسکینی

چه حسی بهتر از این که خودت اشکامو میبینی

خلاصم کن از این دوری بهت نزدیک تر از این شم

پُرم کن از خودت شاید از این دلشوره خالی شم

تو چشمات رو به من بازه من این نگاهو میشناسم

ازم رو بر نگردون که همه دنیامو میبازم

برای لمس آرامش فقط دستاتو کم دارم

بهم حق بده دلتنگم اگه بهونه میارم

من از تنهایی میترسم نذار احساس کنم دوری

تو انگار با همین اشکام داری چشمامو میشوری

گُمم کن توی آغوشت دوباره با تو پیدا شم

تو تنها آرزوم هستی تو باید باشی تا باشم