WikiSeda

به گوش کس نمیرسد در این هوا صدای ما همین خیال آشنا به گریه میکشد مرا اشک بغض عاشقانه شد عشق شکوه شد ترانه شد دلی شکسته داشتم که بی صدا نشانه شد تا کی از خستگی پای دلبستگی با خیالی پریشان بمانیم ناله شد کارمان گریه بازارمان با دل این داغ پنهان بمانیم میرسد عطری از لاله‌های جوان بر سر عهد و پیمان چه کردیم بغض صد ساله شد کودکی هایمان با الفبای باران چه کردیم سواره های بی خبر پیاده های در به‌ در چرا به هم نمیرسند دعا و گریه و اثر به قصرهای زر نگار به داغ های بی شمار به این سرای بی کسی رسد سواری از غبار تا کی از خستگی پای دلبستگی با خیالی پریشان بمانیم ناله شد کارمان گریه بازارمان با دل این داغ پنهان بمانیم میرسد عطری از لاله‌های جوان بر سر عهد و پیمان چه کردیم بغض صد ساله شد کودکی هایمان با الفبای باران چه کردیم