WikiSeda

چشمات مثل یه تیکه الماسه واسه شب من دستات یه آبچکیده دستماله واسه تب من . حرفهات مثه لالایی بود ، یادت عجب هوایی بود. با تو چقدر زود می گذشت، باز شده وقت رفتن. تنها یه مشت خاطره موند. چشمام ، پشت پنجره موند. مجبوره تا آخر عمر شعر جدایی خوندن. قلبم گرفته از خزون ، تنهام کجایی مهربون، کجایی تو بهار جانم. دستام نداره همزبون، چشمام نداره سایبون، بند اومده بی تو زبانم. حرفهات مثه لالایی بود ، یادت عجب هوایی بود. با تو چقدر زود می گذشت، باز شده وقت رفتن. عاشقونه، چه بی بهونه، باز صدام گرفته و دل نمی خونه، آرزومه، جدایی شومه، کاشکی دستات تو رو تا من بکشونه.