WikiSeda

دور از تو زمین‌گیرم، نزدیکِ جهانم باش جانم به فدایت باد، دین و دل و جانم باش هر آنچه که خواهی کن، با عاشقِ مجنونت لیلای دل‌انگیزم، شیرینِ زمانم باشم شیرین تو اگر باشی، فرهاد شدن خوب است در زلف پریشانت، بر باد شدن خوب است در بندِ نگاهِ تو، بودن چه خوش است ای دوست این‌گونه از این دنیا، آزاد شدن خوب است در معرضِ عشقم من، چون می‌نگری در من زیباتری ای زیبا، از هرچه که دیدم من از دل نرود هرگز، مهر تو به آسانی تا جان به تنم باشد، در سینه تو می‌مانی ای ماهِ دل‌انگیزم، بی تو شبِ من تار است این دیده‌ی تر هر شب، از عشقِ تو بیدار است سرگشته نگردم من، در دورِ جهان هرگز چشمانِ تو تا من را، چون نقطه‌ی پرگار است