WikiSeda

چطور راضی با رفتنش کنم به خدا سخته دله مگه میشه صدا خندیدنات به این سادگی از یاد بره تو از حالمو این دردای من چیزی نمیدونی ببین یه وقتایی باید دل بکنه آدم بره جای تو حرف میزنم من هرشب با گلای باغچه میخوام این قلبو درارم بذارم گوشه طاقچه ما نشد حتی یه بارم کوچمون چراغونی شه کی اصلا فکرشو میکرد آخر قصمون این شه کاش میشد باز باهم شب به دریا بزنیم قایقش از من چشم بذاریم مثل اون قدیما برم قایم بشم من بعد تو بگو برا کی برم لباس قشنگامو بپوشم تو نمیدونی اما غمت بد سنگینه رو دوشم جای تو حرف میزنم من هرشب با گلای باغچه میخوام این قلبو درارم بذارم گوشه طاقچه ما نشد حتی یه بارم کوچمون چراغونی شه کی اصلا فکرشو میکرد آخر قصمون این شه