WikiSeda

پرتگاه از روزبه نعمت الهی

منم اون آرزوی زنده به گور

که همش دشنه از خودی خورده

بی گناهم شبیه یه بچه

که به دنیا نیومده مرده

قلب تو می زنه تو سینه من

منو از نیمه راه برگردون

قلب من هردومونو قبل سقوط

از لب پرتگاه برگردون

نرو به بیراهه دل به بن بست نده

همه چی دست توئه منو از دست نده

صبر کن که بگذره این شبای ناخوشی

داری با دست خودت عشقمونو می کُشی

نفسم تازه می شه با نفست

حوصله کن حوصله کن، می شه بمونم

می شه عاشق شدو دنیا رو گرفت

خسته نشو خسته نشو از دل خونم

نرو به بیراهه دل به بن بست نده

همه چی دست توئه منو از دست نده

صبر کن که بگذره این شبای ناخوشی

داری با دست خودت عشقمونو می کُشی

نرو به بیراهه دل به بن بست نده

همه چی دست توئه منو از دست نده