موسم گل دوره حسن یک دو روز است در زمانه ای به دل آرایی به عالم فسانه ای که ز تو مانده، نکویی نشانه ───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── خاطر عاشقان را میازار خوش نباشد ز معشوقه آزار گر بسوزد شمع و پروانه را با زمانه چون شود روز شمع و شب را نبینی نشانه ───┤ ♩♬♫♪♭ ├─── میکنی صید مرغ بسته میزنی سنگ بر شکسته میکشی با تیغ ستم یار خسته خسته دلان یکسره در خون نشسته