WikiSeda

پناه آخر من باش شده رویات همه چیزم
دارم ترسمو هر لحظه تو آغوش تو میریزم
ی باور تو جهان من با احساس تو در میره
به عمق باورم میرم چقد حست نفسگیره
نمیخواد دل بسوزونه کسی از بین آدمها
تو که ناجیم نباشی من همون بهتر که بشم تنها
همیشه درد تنهاییم یه باری شد روی دوشت
تو این دنیای بیرحمی نذار کم شم از آغوشت
نذار کم شم از آغوشت
نذار کم شم از آغوشت
دنیا اومد دل تر وا با تکرار گناه من
چقد عشق تو بی مرزه
بازم شد جون پناه من