WikiSeda

ز ره هوس به تو کی رسم نفسی ز خود نرمیده من
همه حیرتم به کجا روم به رهت سری نکشیده من
چه بلا ستم کش غیرتم چقدر نشانه ی حسرتم ای دل

که شهید خنجر ناز تو شده عالمی و تپیده من
من بی دل و غم غفلتی‌ که ز چشم پر ز فسون تو
همه جا ز جلوه ی من پر است و به هیچ جا نرسیده من